مختصری از زندگینامه امام جواد (ع)

امام نهم (ع) در سال 195 هجری شهر در مدینه به دنیا آمدند:

نام شریفشان  محمد مشهور به "ابو جعفر"و القاب معروف ایشان "تقی و "جواد "است.

پدر شان حضرت رضا (ع) مادرشان سبیکه (خیزران،ریحانه)نام دارد.

چون امام رضا (ع) شهید شدند،امام محمد تقی (ع) هفت سال و چند ماه داشتند که به "امامت"رسیدند. با آنکه خردسال بوده،چون از طرف خداوند به امامت برگزیده شدند صغر سن در امامت ایشان مدخلیت ندارد، زیرا کوچک و بزرگ در مکتب پروردگار  یکسان هستند.

امام جواد (ع) از همان سنین کودکی نمونه وقار و صاحب عزت و اغتدار بوده و هیچ وقت کار های کودکانه و عبث نمی کردند.

در ترویج دین و حفظ شعائر اسلام همان وظیفه ای را داشتند که دیگر ائمه معصومین (ع) داشتند و از نظر امامت و ولایت با آنها در یک صف قرار گرفته و مسئولیت حراست از دین اسلام و تبلیغ احکام و تشریح مسائل اسلامی و تعلیم و تربیت دینی را عهده دار بودند.

مامون چون فضایل امام نهم را شنید و به شخصیت و عظمت آن امام جوان پی برد، شوق زیارت اورا یافت، ضمن اینکه می خواست سادات علوی در حیطه قدرت او باشند. پس دستور داد حضرت جواد (ع) را به خراسان دعوت کردند و چون دید این جوان هاشمی با همه خردسالی در علوم و فنون و حکمت و ادب و کمال عقل مثل بزرگان و مشایخ علماست،به او زیاد احترام می کرد و دختر خود ام الفضل را به تزویج او در آورد و وی را با احترام خاصی به مدینه فرستاد.

مدت عمر امام جواد (ع) بیست و پنج سال و مدت امامتش هفده سال بود و سرانجام در سال 220 ه ق به شهادت  رسیدند .