بگذشت مه روزه و عید امد و عید امد
بگذشت شب هجران معشوق پدید امد
آن صبح چو صادق شد عذرای تو وامق شد
معشوق تو عاشق شد شیخ تو مرید امد
جان از تن آلوده هم پاک به پاکی رفت
هر چند چو خورشیدی بر پاک و پلید امد
بس توبه و شایسته بر سنگ تو بشکسته
بس زاهد و بس عابد کو خرقه دردید امد
عید بر عاشقان مبارک